Kahramanmaraş Depremlerinin Ardından Fatmanur Özbağış'ın Acı Hikayesi

Kahramanmaraş merkezli depremlerde ailesini ve birçok yakınını kaybeden Fatmanur Özbağış, yaşadığı acıları unutamıyor. Kendisi de enkaz altından 14 saat sonra kurtarılan Özbağış, hayata tutunmayı başarsa da kayıplarının derin acısını her gün yaşıyor. 6 Şubat depremleri, Türkiye'yi derinden etkileyen bir felaket olarak tarihe geçti.

Depremin Etkileri

Kahramanmaraş'ta meydana gelen depremler, birçok insanın hayatını kaybetmesine ve ailelerin dağılmasına neden oldu. Özbağış, depreme Ebrar Sitesi'nde yakalandı. Bu sitede 80 kişi hayatını kaybetti. Özbağış, yaşadığı anları şu sözlerle anlattı: 'Ben, enkazdan 14 saat sonra çıkarıldım. Üzerimde iki kolon vardı.' Bu durum, depremin ne kadar yıkıcı olduğunu gözler önüne seriyor.

Özbağış, ailesinin kaybının kendisi üzerindeki etkisini de dile getirdi. 'Birinci dereceden kaybım sadece annem ve babam ama akrabalarımın yarısı yok.' dedi. Bu kayıplar, onun için sadece birer istatistik değil, derin bir acı olarak kalıyor. Ailesinin hatıralarıyla hayata tutunmaya çalışıyor.

Aile Özlemi ve Kaybın Ağırlığı

Fatmanur Özbağış, deprem sonrası en çok ailesiyle yaptığı pazar kahvaltılarına özlem duyduğunu belirtti. 'Bu hayatta annen yoksa, kimsen yok.' ifadesi, onun yalnızlığını ve kaybının ağırlığını gözler önüne seriyor. Aradan geçen 2 yıla rağmen hayatına kaldığı yerden devam edemediğini ifade etti.

Özbağış, bayramlarda aile ziyaretlerinin yerini mezar ziyaretlerinin aldığını belirtti. 'Bayramda hepimiz birbirimizi ziyaret ediyorduk, şimdi mezarlarını ziyaret ediyoruz.' Bu durum, kaybın getirdiği yalnızlığı daha da derinleştiriyor. Ailesinin eksikliği, onun için her gün yaşadığı bir gerçeklik haline geldi.

Hukuk Mücadelesi ve Gelecek Umudu

Fatmanur Özbağış, yaşadığı kayıplar nedeniyle hukuk mücadelesini de sürdürdüğünü ifade etti. Sorumluların hak ettiği cezayı alması için çaba gösteriyor. Bu mücadele, onun için sadece adalet arayışı değil, aynı zamanda yaşadığı acılara bir nebze olsun merhem olma çabasıdır.

Özbağış, 'Depremi hep beraber yaşadık, o günden sonra hava hiç aydınlanmadı.' diyerek, yaşadığı karanlık günleri özetliyor. Gelecek için umut beslemek zor olsa da, adalet arayışı onun için bir ışık kaynağı olmaya devam ediyor. Bu süreçte yaşadığı zorluklar, onun karakterini daha da güçlendiriyor.